präsentiert:

 

Der Verzauberte Zapfhahn

(Text und Musik: Christian Veith)


1.Strophe: Neilich war's, in da Friah,
Na ja, um elfe, daß i net liag.
I hob gwußt, es wird schee langsam Zeit,
Daß i de Äugerl aufkriag.
Der Badezimmerspiegel is mei größter Feind
In so einer Situation.
Wos i do seg schlogt jede Grausamkeit
In der Unterhaltungstelevision.

2.Strophe: Auf oamal hör ich ein Gurgeln und ein Brodeln
Wia aus am kaputten Schlauch.
Des hört se oo wia da Heino beim Jodeln
Und i denk, des is mei Bauch.
Doch daß i Bauchredner waar, des hob i no net gwußt,
Weil a fremde Stimme plärrt mir zua;
Und auf oamoi merk i, wo des alles herkummt,
Nämlich aus der Wascharmatur.

Refrain: Ich bin ein verzauberter Zapfhahn
Küß mich und i bin wieder frei.
Erlöse mich von meinem Fluch 
Und i bin dir ein Leben lang treu.
I woaß, daß du mi braucha konnst,
I woaß wos du jeden Abend treibst.

Manchmoi kriag i 's hautnah mit
Wennst b'sonders lang ausbleibst.

3. Strophe: Wos machst du, wenn da sowas passiert,
Des glaubst doch zerst amoi net.
Du denkst vielleicht, na ja, kannt sei,
Daß irgendwo a Radio geht.
I drah a weng an der Armatur,
Zerst koid, dann hoaß, dann gmischt.
I drah ganz schwach und dann ganz hoaß,
So, daß des Wasser rauszischt.

4. Strophe: Dann hob i aa no alles untersuacht
Und i denk des is a dummer Scherz.
A Dreiviertelstund lang, gfunden hob i nix.
I schaug auf ‘d Uhr, zwölfe werds.
„Ah, Schmarrn“, sog i dann laut zu mir,
„Du bist blos no net ganz do“
Und i wui de Sach scho vergessn
Auf oamoi fangt's wieder oo.

Refrain:  Ich bin ein verzauberter Zapfhahn...

Manchmoi kriag i 's hautnah mit
Wennst in s Waschbecken eineschpeibst.

5. Strophe: Wos soll i sogn, i scham mi net,
I hobs wirklich ausprobiert.
Zerst hots an Schlog, dann an Schewerer do
Aber es hot funktioniert.
Des war de Gschicht von dem Wasserhahn
Wers net glaubt is selber schuid
Und wenn oaner moant, i daat liagn,
Dem schick i gern a Buid.

Refrain:  Des war der verzauberte Zapfhahhn
Er is jetz wieder frei.
I hob eam von seim Fluch erlöst
Und er is mir wirklich treu.
Er woaß daß i eam braucha ko,
er woaß wos i jedn Abend treib.

Und manchmoi kriagt er ‘s hautnah mit,
Weil i jetz jedn Abend dahoambleib.